Avrupa Birliği içerisinde her bir üye devlet kendi vergi kurallarını koymaya ve anılan kurallara ilişkin süreçleri denetlemeye yetkilidir. Üye devletler üzerinde kapsayıcı yaptırım gücü bulunan Avrupa Birliği organlarının doğrudan vergilendirmeye yönelik yetki alanı temel hak ve özgürlükler ile sınırlıdır. İşçilerin, kurumların, sermayenin ve hizmetlerin serbest dolaşımını amaçlayan bu temel hak ve özgürlüklerin ihlali söz konusu olduğunda, bahis mevzu edilen kanun hükmü veya düzenleme gerek Komisyon gerekse ulusal yargı merciileri tarafından Avrupa Adalet Divanı (bundan sonra “Mahkeme” olarak anılacaktır)’na sevkedilir.

Güne Avrupa Birliği’nin Türkiye’den alınan Gri ve Yeşil pasaportları tanımayacağı haberi ile başladık. Söz konusu pasaportlar uyarınca Avrupa ülkelerine vizesiz seyahat etme özgürlüğüne sahip vatandaşlar için vizesiz seyahat etme kısıtlaması getirildiği çeşitli haber kanallarından vatandaşlarımıza duyuruldu. Haberlerde atlanılan detay ise bunun genel bir uygulama olması.

Peki, tüm bu yüksek ticaret hacmine rağmen göreceli üstünlük sağladığımız tarım ve hizmetler sektörü neden gümrük birliği kapsamına dâhiledilememiştir? AB ile Türkiye arasındaki dış ticaret dengesine baktığımızda da, tablonun tamamen Türkiye’nin aleyhine olduğu görülmektedir. İstatistiklere göre AB ülkelerinden yapılan ithalatımızın, ihracatımızdan %30-40 civarında daha yüksek olduğu görülmektedir. 1996-2016 yılını kapsayan 20 yıllık dönemde AB lehine verilen dış ticaret açığı 200 milyar dolardır. Bu tutar her yıl ortalama 10 milyar dolar dış ticaret açığı verdiğimiz anlamına gelmektedir.